Neden geçmişten gelen bu kadar çok pişmanlıklarımız var ?
Neden Geçmişten dolayı bu kadar çok suçluyoruz kendimizi?
Evet çoğu yaptıklarımız değil, yapamadıklarımızla ilgili.
İnsan yaptığı şeyleri kolay affediyor da yapamadıklarını çok zor aşıyor,içinde kalıyor adeta.
Bazen öfkesi patinaja düşüyor, bazen gözümüzün önünde gitmiyor.
Toplum olarak “ben” olma özgürlüğü tanımadığı için ilişkilerimiz bu kadar zor ve hüzünlü. Başkalarının onayı,beğenisi merkezimizden çıkmıyor.
Neden mi?
Çünkü toplumumuzun genetik bozukluğu : KOŞULLU SEVGİ.
Koşulsuz sevilmedik, şimdi de koşulsuz sevemiyoruz. Eğer zamanında koşulsuz sevilseydik, bugün bu kadar gösteriş peşinde olur muyduk?,
Bu kadar çok beğenilme saplantımız olur muydu?
Estetik kaygılarımız, işkolikliğimiz,
aşırı fedakarlıklarımız,
sınır çizemeyeşimiz bu kadar ön plana çıkar mıydı ?
Herkes sevgi peşinde. Herkes sevilme peşinde.
Herkes duygusal yoksunluğunu giderme peşinde.
SERHAT YABANCI
instagram.com/serhatyabanci
